|
پنج شنبه 17 آذر 1390برچسب:, :: 2:29 :: نويسنده : اناهيد
از همین الان گفته باشم ، طولانیه ها
دشنام ندید خواهشا
عوضش اون تَهه مطلب که برسید واستون جایزه گذاشتم
خوب می فرمودم
: اهم نم نم ...
درست تو لحظه ای که جان به گلوگاه رسیده بود
از اون تَه مهایِ دلم خدا رو با کلی نذر و نیاز صدا زدم ..
یعنی نه تنها من ، ما بقی بچه هام مشغوله راز و نیاز حسابی بودند
دعا دسته جمعی بود !!! اینو مطمئنم
بعدِ دو دقیقه سرو کله زدن با دبیر محترم
و به لطفه چند تا از بچه های مستجاب الدعوه یه کلاس
امتحان افتاد هفته ی بعد .
یعنی دلم می خواست همون ثانیه شیرجه برم کفه مزاییک کلاس
و سجده ی شکر به جا بیارم
*****
بعد اینکه راهیه خونه شدیم ...
به دربِ اتاق مبارک که رسیدیم
وقتی داشتم با ذوق و شوقه تمام کیفمو پرت می کردم یه گوشه !!!
یادم افتاد اون لحظه چی چی گفتم اصن !!!
به خدا قول داده بودم اگه امتحون نگیره :
دعا معراجو بوخونم !
+
پنج تا نماز از اینا که پنج صفحه فقط دستورالعملشونه !!! بوخونم !!!
اینجا بود که گفتم :
خــــــــــــــــــــــــــــــدا
این بنده ای که خلق کردی ، یه وقتایی گرمه ، حالیش نی چی میگه
شما زیاد جدّی نگیر
تازه کله این نذر و نیازا که به کنار
اینا همشون ظرفه فوقش یک ساعت حلّه
بدبختی من سر این بود که قول داده بودم
اگه امتحان نگیره ،
یه روزِ کاملو روزه ی سکوت ! بگیرم
این دیگه شقّ القمریه واسه خودش
ده آخه خدا جونم ، قربونت برم ، شما که خوب واقفید
یه همچین چیزی از لحاظه علمی واسه اناهيد غیرممکنه !
واس چی دعامو برآورده کردی خو اصن ؟
((بنده ی پررو که میگن دقیقا همینه ))
خدا جوونی کردم ...
یه چی گفتم ، داغ بودم ، مخم قد نداد ...
شما بگذر ..
خدا ...
________________________
خدا از پشته همین تریبون اعلام می کنم :
خیلی گلی ، خِعلی دوسِت دارم ،خِعلی
همینجا جلو همین جماعته آنلاین قول میدم دیه جوگیر نشم
قوله بیخودم ندهم
معذیییییرت
خــــــــــــــــــــــــــیلی مآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآهـــــــــــــــی قربونت
همین که داری من یه نفرو تحمل می کنی خودش کلـــــــیه
__________________________________________
و اما جایزه ای که قرار بود این آخر به شما خوانندگانه صبور دهیم
هیچی نبودید ، کاملا سرکارید
نظرات شما عزیزان:
آجی این چه مطلبه قیشنگیه
از کوجا کش رفتی ![]() ![]()
![]() |